Beschrijving
Gelukkig zijn er nog een aantal afbeeldingen die je een kleine blik kunnen geven op de ontwikkeling van de cello strijkstok. En op de manier waarop men vroeger de cello strijkstok vasthield. Kennis van de ontwikkeling van de cello strijkstok is vooral te halen uit oude afbeeldingen en sculpturen. Deze zijn echter niet altijd waarheidsgetrouw. Meestal bespeelde de schilder of beeldhouwer zelf geen (strijk)instrument en liet daarom de voor ons zo belangrijke details weg.
Het pernambuco hout van deze barok cello strijkstok
Al vanaf de 18e eeuw werden er stokken van pernambuco (of pernambuk) en andere harde houtsoorten gemaakt. Pernambuco stokken komen goed tot hun recht in de meer zangrijke romantische muziek. Pernambuco hout is een exotische houtsoort. Het hout komt van een boom, die Pau Brasil (Pau=hout en Brasil=rood/amber) wordt genoemd. Pernambuco komt vooral voor in de bossen van Zuid-Amerika. Het heeft een roodbruine kleur. Het is een hardhoutsoort die zich goed laat bewerken en heel populair is in de strijkstokkenbouw. Pernambuco heeft een heel gelijkmatige structuur, een fijne nerf en een hoge densiteit.
De punt van de barok cello strijkstok
De punt van de strijkstok krijgt in de loop van de tijd ook langzaamaan een andere vorm. Tot en met Tartini’s stok hebben strijkstokken de zogenaamde ‘piek’ of ‘zwanenkop’ punt. waardoor je de stok niet helemaal tot het uiteinde kunt strijken. Ergens tussen 1750 en 1800 verandert de vorm van de kop gaandeweg via een bijlvormige kop naar de kop van de moderne cello strijkstok.
Barok ‘strijkstok Tartini ‘ – pernambuco
Deze barok cello strijkstok ‘Tartini’ is gemaakt van een goede kwaliteit pernambuco hout en heeft een slof en spanschroef van hoorn. Deze details zijn met aandacht en met historisch besef vormgegeven. Vroeger werd dit van ivoor gemaakt. Deze stok heeft een natuurhaar bespanning. Deze stok is nieuw en een getrouwe kopie van strijkstokken uit de Barok periode, omstreeks 1740.
